20 Ekim 2012 Cumartesi

zAMAN !

Zaman hızla akıp giderken yerinde saymak kötü.Şöyle arkana dönüp baktığında elle tutulur bir şeyler arıyor insan.Bu kadar zamanı nasıl böyle geçirdim diye hayıflanıyor.AMAN sakın geçme dur desende zAMAN aldırış etmeden geçiyor.Aynı hatalar aynı yanlışlar göze yapılıyor.Bir çıkış yolu aranılıyor fakat bulunamıyor.Belki bir boşluk belkide bir yanlış insanı dahada dibe sürüklüyor.
Bile bile yapılan hatalar var bide.İşte bundan sonra yapılan hayıflanma saçma geliyor bana.Yanlış olduğunu bilerek bir yola giriyorsan sonucuna da katlanacaksın. Ağlamanın ,üzülmenin anlamı yok.Sen biliyorsun sonucu ve bu hayat senin .Doğrusuyla yanlışıyla senin hayatın.Canı yananda üzülen de sensin.Yani bundan kime ne? Başkalarının gösterdiği hayatığı yaşayacağıma kendi yanlışımı yaşarım daha iyi.Sonucu ne olursa olsun benim kararım demenin mutluluğu ve huzuru ayrı.Sakın yanlış anlaşılmasın dik başlılık filan değil bunun adı özgürlük ,özgüvendir. Hayatımız boyunca birileri olmayacak yanımızda bize yol gösteren.Ya da bize yol gösteren herkes doğruyu göstermeyecek. Ne kadar çok kendi kararlarımızı verirsek o kadar emin adımlarla ilerleriz hayatta.Tıpkı yeni yürümeyi öğrenmiş bebek gibi düşe kalka yürüyeceksin.Zaferlerinde olucak acılarında.Dik durmayı bileceksin yılmak alçalmak yok.Hayat geçip giden zAMANa rağmen devam ediyor!!!