UÄžUR'LAR OLSUN
Dağ gibi, karayağız birer delikanlıydık.Babamız, sırtında yük taşıyarak getirirdi aşımızı, ekmeğimizi
Arabalar
sırıl sırıl ışıklarıyla caddelerden geçerken bizler bir mum ışığında
bitirdik kitaplarımızı. Kendimiz gibi yasayan binlerce yoksulun
yüreğini yüreğimizde yaşıyarak katıldıkk o büyük kavgaya. Ecelsiz
öldürüldük. Dövüldük, vurulduk, asıldık,
Vurulduk ey halkım unutma bizi…
Yoksullugun
bükemedigi bileklerimize celik kelepceler takıldı. Iskence
hücrelerinde sabahladık kac kez. Isteseydik, diplomalarımızı, mor
binlikler getiren senetler gibi kullanırdık. Mimardik, mühendistik,
doktorduk, avukattık. Yazlık kışlık katlarımız, arabalarımız olurdu.
Yüreğimiz, işçiyle birlikte attı.Yaşamımızın en güzel yıllarını, birer
taze cicek gibi verdik topluma.Bizleri yok etmek istediler hep.
Öldürüldük ey halkım, unutma bizi.
Fidan
gibi genc kizlardık. Hayat, şakırdayan bir şelale gibi akardı
gözbebeklerimizden. Yirmi yaşında, yirmi bir yaşında, yirmi iki yaşında,
iskencecilerin acımasiz ellerine terk edildik. Direndik küçücük
yüreğimizle, direndik genc kızlık gururumuzla. Tükürülesi suratlarına
karşı bahar cicekleri gibi. Utanmadılar insanliklarından, utanmadılar
erkekliklerinden.
Hücrelere atildik ey halkım, unutma bizi…
Ölümcül
hastaydık. Bağırsaklarımızz düğümlenmişti. Hipokrat yemini etmis
doktor kimlikli iskencecilerin elinde öldürüldük acınmaksızın.
Gelinliklerimizin ütüsü bozulmamıştı daha. Cezaevlerine kilitlenmis
kocalarımızın taptaze duyularına, birer mezar taşı gibi savrulduk.
Vicdan sustu. Hukuk sustu. Insanlık sustu.
Göz göre göre öldürüldük ey halkım, unutma bizi…
Kanserdik.
Ölüm, her gün bir sinsi yılan gibi dolaşıyordu derilerimizde. Uydurma
davalarla kapattılar hücrelere. Hastaydık. Yurt dışına gitseydik
kurtulurduk belki. Bir buçuk yaşındaki kızlarımızı öksüz birakmazdık.
Önce kolumuzu, omuz başından keserek yurtseverlik borcumuzun diyeti
olarak firlattik attık önlerine. Sonra da otuz iki yaşında bırakıp
gittik bu dünyayı, ecelsiz.
Öldürüldük ey halkım, unutma bizi…
Giresun´daki
yoksul köylüler, sizin icin öldük. Ege´deki tütün iscileri, sizin icin
öldük. DoÄŸu´daki topraksız köylüler, sizin icin öldük. Istanbul´daki,
Ankara´daki isciler, sizin icin öldük. Adana´da paramparca elleriyle,
ak pamuk toplayan isciler, sizin icin öldük.
Vurulduk, asıldık, öldürüldük ey halkım, unutma bizi…
Bağımsızlık,
Mustafa Kemal´den armaÄŸandı bize. Emperyalizmin ahtapot kollarına
teslim edilen ülkemizin bağımsızlığı icin kan döktük sokaklara .Mezar
taşlarımıza basa basa, devleti yönetenler, gizli emirlerle başlarımızı
ezmek, kanlarımızı emmek istediler. Amerikan üsleri kaldırılsınn dedik,
sokak ortasinda sorgusuz sualsiz vurdular.
Yirmi iki yaÅŸlarındaydık öldürüldüğümüzde ey halkım, unutma bizi…
Yabanci
petrol sirketlerine karsi devletimizi savunduk, kominist dediler.
Ülkemiz bağımsız değil dedik, kelepceyle geldiler üstümüze. Kurtuluş
Savaşında emperyalizme karşı dalgalandırdığımız bayrağımızı daha da dik
tutabilmekti bütün çabamız. Bir kez dinlemediler bizi. Bir kez anlamak
istemediler.
Vurulduk ey halkım, unutma bizi..
Henüz
cocukluğumuzu bile yasamamıştık. Bir kadın eline değmemisti ellerimiz.
Bir sevgiliden mektup bile alamamıştık daha. Bir gece sabaha karşı,
pranga vurulmus ellerimiz ve ayaklarımızla çıkarıldık idam sephalarına.
Herkes tanıktır ki korkmadık. Içimiz titremedi hic. Mezar toprağı gibi
taptaze, mezar taşı gibi dimdik boynumuzu uzattık yaÄŸlı kementlere…
Asıldık ey halkım, unutma bizi..
Bizi
öldürenler, bizi asanlar, bizi sokak ortasinda vuranlar, agabeyimiz,
babamız yaşlarındaydılar. Ya bu düzenin kirli çarklarina ortak
olmuslardı, ya da susmuslardı bütün olup bitenlere. Öfkelerini bir gün
bile karşısındakilere bağırmamış insanlarin gözleri önünde öldürüldük.
Hukuk adına, özgürlük adına, demokrasi adına. Batı uygarlığı adına,
bizleri bir şafak vakti ipe çektiler.
Korkmadan öldük ey halkım, unutma bizi…
Bir
gün mezarlarımızda güller açacak ey halkım, unutma bizi…! Bir gün
sesimiz, hepinizin kulaklarinda yankılanacak ey halkım, unutma bizi.
Özgürlüge
adanmış bir top cicek gibiyiz şimdi, hep birlikteyiz, ey halkım,
unutma bizi, unutma bizi, unutma bizi, UNUTMA BÄ°ZÄ° ….
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder